0=11
حقیر نه قصد اظهار نظر کارشناسانه و عالمانه دارم و نه میخوام یه شخصیت
علمی باشم که میخواد یه کلاف پیچ در پیچ رو باز کنه. چیزایی که می نویسم
فقط حاصل زجریه که بعضی وقتا مثل خوره به جون آدم میفته و آدم فقط باید
بسوزه و بسازه.
حقیقت اینه که روزی که وارد رشته شدم و آموزش حرفه¬ای رو شروع کردم از
بلند گفتن نام و حتی گفتن اسم رشته خجالت میکشیدم. این احساس بد فقط توی
وجود من دمیده نشده بود و از وجود من نشأت نمیگرفت. این احساس از محیط به
ما (همگان) القا میشد. دقیقا مثل طاعون که میاد و میکشه و می¬سوزنه، این
احساس میومد و سلول سلول شخصیت آدم رو نابود میکرد و هر چی از آدم باقی
بود رو میسوزوند. اول فکر کردم شاید طبقات پایین جامعه باعث القای این
احساس بد میشن، چون من و دنیای حرفه¬ای رو که دارم توش متولد میشم
نمیشناسند و به همین دلیل باهاش سر خصومت دارند (قبلا توی نهج البلاغه
خونده بودم که مردم دشمن چیزی هستند که نمیشناسند). اما بعد دیدم بعضی¬ها
هم که داعیه¬ها دارند هم مثل طبقات پایین فکر میکنند، مثلا شنیدم که وقتی
رییس کتابخانه مرکزی برای درخواست بودجه واسه یه امر فوری میره پیش رئیس
دانشگاه، رئیس میگه بودجه گرفتن رو از گربه¬ی خونگی من یاد بگیر. تازگی
بچه دار شده و برای اینکه دل منو به رحم بیاره هر کدوم از بچه هاش رو
میذاره یه جا، هر کدوم یه جوری با نگاه ملتمسانه سر راهم سبز میشن که دلم
نمیاد چیزی ندم بهشون.
شنیدم که یکی از بزرگترین اساتید میگه که بچه¬هاش توی مدرسه روشون نمیشه
بگن باباشون استاد کتابداریه.
توی سمینارها و سخنرانیهای زیادی دیدم که سخنران خواهش میکنه سوالی در
مورد اسم رشته نشه!!!
به جرات میگم تا حالا ندیدم که گفتن این اسم، باعث القای احساس خوب به
مخاطبم بشه، بخصوص اونهایی که اولین بار این اسم رو میشنوند. همه میدونیم
که این نام زیبایی لازم رو نداره و فقط به سرخوردگی دانشجویان سال اول
ختم نمیشه. میدونیم اولین حق هر فرزندی که بر گردن پدر و مادره، حق نام
نیکه. شما که داعیه پدری یا مادری رشته و حرفه رو دارین، دارین قلم میزین
و فکر میکنین که مسائل روز رشته حل بشه. یه بار فکر کنین تا نامی
برازنده¬ی کاری که انجام میدیم پیدا کنیم. اگه فرزندی داشتین برای انتخاب
نام، چشماتونو میبستین و دنبال اسمی میگشتین که اگه توی کوچه بلند این
اسم رو صدا بزنید، احساس غرور به خودتون و فرزندتون دست میده. اگه این
فرزند کمی قدش کوتاه باشه و ضعیف، سعی نکنید اسمشو بذارید "قدرت". اما
اسمی هم نذارید که بچه مضحکه خاص و عام باشه.
با تشکر
علمی باشم که میخواد یه کلاف پیچ در پیچ رو باز کنه. چیزایی که می نویسم
فقط حاصل زجریه که بعضی وقتا مثل خوره به جون آدم میفته و آدم فقط باید
بسوزه و بسازه.
حقیقت اینه که روزی که وارد رشته شدم و آموزش حرفه¬ای رو شروع کردم از
بلند گفتن نام و حتی گفتن اسم رشته خجالت میکشیدم. این احساس بد فقط توی
وجود من دمیده نشده بود و از وجود من نشأت نمیگرفت. این احساس از محیط به
ما (همگان) القا میشد. دقیقا مثل طاعون که میاد و میکشه و می¬سوزنه، این
احساس میومد و سلول سلول شخصیت آدم رو نابود میکرد و هر چی از آدم باقی
بود رو میسوزوند. اول فکر کردم شاید طبقات پایین جامعه باعث القای این
احساس بد میشن، چون من و دنیای حرفه¬ای رو که دارم توش متولد میشم
نمیشناسند و به همین دلیل باهاش سر خصومت دارند (قبلا توی نهج البلاغه
خونده بودم که مردم دشمن چیزی هستند که نمیشناسند). اما بعد دیدم بعضی¬ها
هم که داعیه¬ها دارند هم مثل طبقات پایین فکر میکنند، مثلا شنیدم که وقتی
رییس کتابخانه مرکزی برای درخواست بودجه واسه یه امر فوری میره پیش رئیس
دانشگاه، رئیس میگه بودجه گرفتن رو از گربه¬ی خونگی من یاد بگیر. تازگی
بچه دار شده و برای اینکه دل منو به رحم بیاره هر کدوم از بچه هاش رو
میذاره یه جا، هر کدوم یه جوری با نگاه ملتمسانه سر راهم سبز میشن که دلم
نمیاد چیزی ندم بهشون.
شنیدم که یکی از بزرگترین اساتید میگه که بچه¬هاش توی مدرسه روشون نمیشه
بگن باباشون استاد کتابداریه.
توی سمینارها و سخنرانیهای زیادی دیدم که سخنران خواهش میکنه سوالی در
مورد اسم رشته نشه!!!
به جرات میگم تا حالا ندیدم که گفتن این اسم، باعث القای احساس خوب به
مخاطبم بشه، بخصوص اونهایی که اولین بار این اسم رو میشنوند. همه میدونیم
که این نام زیبایی لازم رو نداره و فقط به سرخوردگی دانشجویان سال اول
ختم نمیشه. میدونیم اولین حق هر فرزندی که بر گردن پدر و مادره، حق نام
نیکه. شما که داعیه پدری یا مادری رشته و حرفه رو دارین، دارین قلم میزین
و فکر میکنین که مسائل روز رشته حل بشه. یه بار فکر کنین تا نامی
برازنده¬ی کاری که انجام میدیم پیدا کنیم. اگه فرزندی داشتین برای انتخاب
نام، چشماتونو میبستین و دنبال اسمی میگشتین که اگه توی کوچه بلند این
اسم رو صدا بزنید، احساس غرور به خودتون و فرزندتون دست میده. اگه این
فرزند کمی قدش کوتاه باشه و ضعیف، سعی نکنید اسمشو بذارید "قدرت". اما
اسمی هم نذارید که بچه مضحکه خاص و عام باشه.
با تشکر