اول از همه تشکر می کنم از همه دوستانی که در له یا علیه مطالب ایراد شده از سوی اینجانب در مورد عنوان رشته مطالبی را نوشتند و اذعان می کنم که مقالات مورد اشاره از ساراسویک و دیگران را برای زمانی که می خواستم آزمون دکتری بدهم و سوالی نیز در این زمینه داشت، مطالعه کرده ام و فایل تمام متن و کپی چاپی آنها را در آرشیو خود دارم و با علم به آنها و بعضا انتقاد به آنها مطلب خود در مصاحبه مذکور را ارائه کردم
در وهله دوم می خواهم از جمله آخر جناب دکتر حمالی استفاده کنم که اسم "بی ام و" آن را به حرکت در نخواهد آورد، ولی من مطمئن هستم که ما به دنبال گذاشتن اسم بی ام و بر روی ژیان نیستیم.
اکنون رشته کتابداری و اطلاع رسانی آن قدر پیشرفت کرده است و قابلیت گسترش آنچنانی دارد که در رتبه اول رشته های مورد نیاز جامعه قرار بگیرد. ولی مشکل ما این است که افرادی هنگام ترجمه عنوان این رشته از لاتین دچار اشتباه شده اند. و اگر نبود تلاش پیشکسوتان این رشته که اکنون ما بر سر خوان آنها نشسته ایم معلوم نبود که این رشته در ایران وجود داشت یا نه. ولی واقعیت این است که درون مایه رشته ما اطلاعات است نه کتاب. کتاب یکی از محمل های اطلاعاتی است که چه بسا روزی به کلی تغییر کند وبنابراین واژه اطلاعات بایستی  در عنوان پررنگ تر منعکس شود.
 
در عنوان کنونی رشته به جای درون مایه یکی از محمل های آن درون مایه پررنگ شده است. اگر روال بر این عنوان باشد ما الان بایستی لوح فشرده دار، مجله دار و نظیر آن نیز داشته باشیم چرا تنها کتابدار؟
جناب آقای دکتر جمالی بسیار زمانی شده است که افراد کتابدار را به جاهای مختلف سفارش کرده ام که شغل های مرتبط ولی غیر کتابداری؟ بوده است ولی به خاطر اینکه به عنوان مثال جامعه شناسی شناخته شده تر بوده است شخص جامعه شناسی خوانده را بر کتابداری خوانده ترجیح داده اند زیرا در تلقی اولیه ، به نظر می رسد که کتابدار یک محل کار دارد و آن هم کتابخانه است وحتی اگر پایگاه اطلاعاتی باشد کتابدار را ترجیح نمی دهند
بیایید در کنار هم، و با در کنار گذاشتن تیپ های ذهنی خوساخته خودمان، به دنبال تغییری بنیادین در عنوان و محتوای این رشته باشیم. عنوان کنونی حتی گویای محتوای کنونی نیز نیست. من معتقدم که کتابخانه ها به عنوان تنها محل کار برای کتابداران کنونی که می خواهند لیسانس و فوق لیسانس بگیرند، محل کار کافی نیست. ما در سازمان ها و شرکت ها پست های جدیدی داریم که در صورت وجود عنوان گویا متخصصان ما را به آنجا خواهد کشاند و این مغایرتی با کتابدار بودن ما نخواهد داشت و تاکید بر اصلاح عنوان یه معنای عدم توجه به محتوا نیست ولی می توان گفت که عنوان کنونی کشش اصلاحات محتوایی بیشتر از آنچه که انجام شده است را ندارد
دادی که مرحوم هوشنگ ابرامی از اوایل شروع رشته کتابداری در ایران بلند شده است همچنان باقی است و بی پاسخ